دوستی حقیقی 

این نوع از دوستی مخصوص اولیاء و مؤمنان واقعی است که تمام ارادت و انس و محبت خود را نسبت به خداوند تبارک و تعالی و اهل بیت عصمت و طهارت(ع) صرف نموده اند. آری اینان نخبگان عالم و کسانی هستند که از غیر دوست رسته و به دوست پیوسته اند و آنچنان لذت این دوستی را چشیده اند که حاضر نیستند دنیا و آنچه در آن است را با لحظه ای انس و محبت و مناجات با خدای تعالی و ارادت به ساحت معصومین(ع) عوض کند . زیرا آنان خود مصداق واقعی دوست اند.

(و الَّذینَ آمَنوُا اَشَدُّ حُبّاً لله )

آنان که ایمان دارند بیشترین محبت و عشقشان به خداست.