"ای کاش می شد که آنقدرخوب بود که فرصت خوب بودن را ازدیگران گرفت،
و ای کاش می شد که آنقدر از بدیها دور می شدیم که دیگر هیچگاه دست نا زیبای بدیها به ما نمی رسید"
من امشب وارد بیست  و سومین سال زندگیم می شم  و بازم مث هر سال احساسات یکروزگی خودمو مرور می کنم .

احساسم ذره ای تغییر نکرده و روحم مثل همیشه تو درک گفته های تو عاجز مونده !!!
بیست و سه سال از این اتفاق میگذره...  
و من هنوز هم درک نکردم چرا انسانها معتقدند لحظه تولد زیباترین لحظه زندگییه !! 
کودکی را به خاطره سپردم ، نوجوانی را پشت سر نهادم ، به جوانی رسیدم ،
 حربه ی کودکیم اشک و حربه ی نوجوانیم فغان بود ،ولی .... اکنون در برابر تو حربه ای ندارم .
 اما نه ... کمی بیشتر که فکر می کنم نقطه های روشنی در ذهنم احساس می کنم
 و صدای ضربان قلبم را می شنوم که بلندتر شده انگار وجود نزدیک تو را به من گوشزد می کنند . 
و من باز هم متوجه می شوم که تنها مسبب احساس دوری از تو و احساس خلاء خودم بوده ام !!
هر سال در این روز و تو این شب یلدا بیش از هر وقت دیگری به یادت خواهم بود خدای خوبم ...